Vandaag na een tijdje weer naar België gegaan. Vlak voor de wedstrijd samen met Mike nog het rondje verkend, echter konden we nog maar een half rondje rijden omdat we al moesten starten.
Bij de start in Nederland mogen meiden gewoon vooraan staan, maar in België staan alle meiden bij elkaar achteraan. Ik moest dus vanaf een van de laatste rijen staren (rij 7 van de 8) en een goede start hebben als ik voorin wou rijden. Ik had een startpositie gekozen aan de buitenkant van het startvak en zou dus zo gelijk bij de start naar voren kunnen rijden.
Echter was de startstrook niet zo heel breed dus zou ik me er een beetje tussen moeten wurmen.
Met een goed vertrouwen, maar zonder echte verwachtingen, ging ik van start. Tot grote verbazing kon in gelijk bij de start doortrekken en kon ik rond plek 15 het veld indraaien. Mijn benen voelde goed dus op het volgende bredere stuk nog een aantal ingehaald en zo rond de 10e plek het stukje singeltrack in kunnen draaien. Op het volgende inhaalstuk zat ik te twijfelen of ik er nog een aantal in zou halen, maar ik dacht: ‘Ik rijd wel naar het tweede of derde wiel en daar ga ik uit de wind zitten’. Nou dit is niet echt gelukt. Er reden zo veel rijders nog voor me die allemaal op het wiel van hun voorganger reden, dat het niet echt mogelijk was om in het wiel te gaan zitten. Vervolgens reed ik helemaal naar voren en ging ik op kop rijden. Achteraf helemaal niet mijn bedoeling geweest en absoluut niet mijn beste actie. Zo ging ik op kop het volgende stuk in met onder andere de Belgisch Kampioen Dante Coremans in het wiel. Alle Belgische toeschouwers hadden blijkbaar niet verwacht dat er opeens een meisje op kop reed, dus hoorde ik veel gelach aan de kant. Zo maar eens bewezen dat niet alleen jongens de wedstrijd bepalen. Niet alleen de toeschouwers ook de rijders moesten wel lachen toen ze zagen dat ik op kop reed. Zo zie je op foto’s Dante hard lachen in mijn wiel zit. (foto's op zijn site (Dantecoremans.be))
Na dit singeltrack stukje heeft Dante de kop weer overgenomen en kon ik volgen in Lukas wiel. Alleen bij het ingaan van het tweede rondje bij een heuveltje met zand te veel risico genomen en zo met me wiel in een gat gereden en gevallen. Zo gelijk de aansluiting kwijt en het ritme was ook weg. Zo kon een hele grote groep van ongeveer 10 rijders mij passeren. Alleen de benen wouden nog niet dus kon ik nog niet aansluiten. Dus bij de volgende rijder die langs kwam aangesloten en met hem verder gereden. Daarna stukjes alleen gereden en weer met andere rijders gereden. Uiteindelijk in de sprint een 12de plek algemeen weten te behalen en een 1ste plaats bij meiden.
Echter was de startstrook niet zo heel breed dus zou ik me er een beetje tussen moeten wurmen.
Met een goed vertrouwen, maar zonder echte verwachtingen, ging ik van start. Tot grote verbazing kon in gelijk bij de start doortrekken en kon ik rond plek 15 het veld indraaien. Mijn benen voelde goed dus op het volgende bredere stuk nog een aantal ingehaald en zo rond de 10e plek het stukje singeltrack in kunnen draaien. Op het volgende inhaalstuk zat ik te twijfelen of ik er nog een aantal in zou halen, maar ik dacht: ‘Ik rijd wel naar het tweede of derde wiel en daar ga ik uit de wind zitten’. Nou dit is niet echt gelukt. Er reden zo veel rijders nog voor me die allemaal op het wiel van hun voorganger reden, dat het niet echt mogelijk was om in het wiel te gaan zitten. Vervolgens reed ik helemaal naar voren en ging ik op kop rijden. Achteraf helemaal niet mijn bedoeling geweest en absoluut niet mijn beste actie. Zo ging ik op kop het volgende stuk in met onder andere de Belgisch Kampioen Dante Coremans in het wiel. Alle Belgische toeschouwers hadden blijkbaar niet verwacht dat er opeens een meisje op kop reed, dus hoorde ik veel gelach aan de kant. Zo maar eens bewezen dat niet alleen jongens de wedstrijd bepalen. Niet alleen de toeschouwers ook de rijders moesten wel lachen toen ze zagen dat ik op kop reed. Zo zie je op foto’s Dante hard lachen in mijn wiel zit. (foto's op zijn site (Dantecoremans.be))
Na dit singeltrack stukje heeft Dante de kop weer overgenomen en kon ik volgen in Lukas wiel. Alleen bij het ingaan van het tweede rondje bij een heuveltje met zand te veel risico genomen en zo met me wiel in een gat gereden en gevallen. Zo gelijk de aansluiting kwijt en het ritme was ook weg. Zo kon een hele grote groep van ongeveer 10 rijders mij passeren. Alleen de benen wouden nog niet dus kon ik nog niet aansluiten. Dus bij de volgende rijder die langs kwam aangesloten en met hem verder gereden. Daarna stukjes alleen gereden en weer met andere rijders gereden. Uiteindelijk in de sprint een 12de plek algemeen weten te behalen en een 1ste plaats bij meiden.
Verslag op Mountainbike.be
Groetjes Larissa Hartog
Geen opmerkingen:
Een reactie posten